Lhi valdés o paures de Lion, aderents al moviment fondat ental XII sècle dal lionés Valdo, avion predicators itinerants e ren mariats dichs barbas, nom emplegat per personas ancianas e denhas de respect: pr’aquò eron coneissuts decò emè lo sobriquet mincatant denigratòri de barbets. Contraris a las rapresentacions des divinitats, avion una soleta regla, seguir las Sacras Escrichuras, e consideravon la Gleisa de tròp, perquè Jesù era lo solet intermediari entre Diu e òmes. Aquò es sentut da la Gleisa coma una menaça, e la religion valdèsa ven persecutaa durament; ental 1686 lhi Savòia negon la libertat de culte, e començon las guerras religiosas que veon lhi Valdés refugiats en la Soissa calvinista. Lor retorn ental 1690 es famós coma Grande Rentrée, mas mec ental 1848 Carlo Alberto conced l’Emancipacion, la libertat de culte. Encuei en las valadas Pelitz, Germanasca e Cluson es presenta una nombrosa, culta e activa comunitat valdèsa.